De nacht dat wij dapperen een avondwandeling zouden maken. Ik heb het afgeblazen na veel wikken en wegen. Ik voel me dubbel en ook teleurgesteld. Net als een aantal van de mensen die mee zouden lopen.
De hele middag loop ik al na te denken wat het me wil zeggen en of het te maken heeft met het thema van de nacht...
Dat ik een gigantische maagpijn heb helpt ook niet mee....
Oude patronen kom ik tegen. En ben ik wel zo dapper als ik graag pretendeer te zijn?
Nee ik ben niet bang in het donker, van de week liep ik de wandeling alleen, uitproberen en voelen wat een goede route zou zijn en wat verder wilde ontstaan.
Maar misschien ben ik wel bang om mijn oude patronen te doorbreken. Om het te laten zien als het niet zo goed met me gaat. Om raad en steun te vragen als ik twijfel.
Nu ik dit zo schrijf voel ik me wel een beetje dapper, dat ik iets van mezelf durf te laten zien. Iets van mijn worstelen. Iets van mijn eigenheid.
Buiten waait het flink en zware regenwolken trekken voorbij....
Deze nacht blijf ik binnen en mag verder nadenken en onderzoeken wat en wie ik ben.
Als ik in mijn boek lees zie ik dat het woord voor deze vijfde nacht 'Helpers' is.
Toeval?
Beloofd bij deze, volgende keer vraag ik jullie, mijn helpers om raad en om mee te denken.
hartegroet,
Inge
Deze Blog is bedoeld om ervaringen uit te wisselen tijdens de 12 Heilige Nachten en Epifanie. De tijd tussen 25 december en 6 januari. Je kunt gebruik maken van het boek: 'Het jaar rond met de 12 Heilige Nachten' of van de teksten die hier verschijnen.
Helpers, ik weet dat ze er zijn maar ik ben zo gewend aan het zelf regelen en voor mezelf zorgen dat ik het heel moeilijk vind om hulp te durven vragen. Ben ik het wel waard om hulp te krijgen? Angst dat het niet goed gaat als ik de controle los laat. Ik wil heel graag mijn angsten loslaten en ik ga vanavond alleen een stuk(je) de polder in. Met mijn angst, zonder controle drang. Ik ga laten zijn wat er is. Ik ben heel erg bang voor donker en voor storm dus het is een zware gang.
BeantwoordenVerwijderenDapper! Laat horen hoe je het ervaren hebt, als je wilt. De Spirits lopen met je mee.
BeantwoordenVerwijderenInge
Op mijn mededeling gaf mijn jongste dochter (16)aan dat ze mee wilde op de nachtelijke wandeling. Het stortregende, hagelde en stormde. Daarna is het idee verandert en ben ik samen met mijn dochters naar Kijkduin gereden en hebben we in de hagel en stromende regen met storm en later ook nog eens onweer een stuk over het strand gelopen. We voelden alle drie de spirits die met ons waren. De zee was prachtig, met witte stormkoppen. Het was fascinerend en heel spannend. We voelden onze verbinding met de oerkrachten en ieder van ons kwam een thema tegen. Ikzelf vroeg mij af of "men" ons niet gestoord zou vinden. Stel dat we door de bliksem zouden worden getroffen. Stom van die moeder zouden ze dan zeggen. Fabienne zag geen steek en besefte dat je ook vooruit kunt komen zonder altijd maar heel ver vooruit te kunnen zien en Laurance genoot. We hebben het toch maar mooi gedaan en het was super spannend om nooit meer te vergeten. Dankbaar voor deze ervaring voelde ik me.
BeantwoordenVerwijderenontroerend mooi!
BeantwoordenVerwijderen